Qlobal

Lotereya oyunları dünyanın hər yerində var, amma bir qaydası, ənənəsi, yolu da var, heç bir ölkənin paytaxtının küçələrində Bakı qədər acı mənzərə ola bilməz. Əvvəllər insanlar hansısa hadisə zamanı bir yerə toplaşırdısa, indi küçədə gedən qumara toplaşır, uduzanların ah-naləsi, şansı gətirməyənlərin ümidsizliyi və keçirdikləri əsəbin özü elə hadisəyə çevrilib. Çox maraqlıdır ki, heç vaxt "Azərlotereya”nın küçədə quraşdırdığı qumar piştaxtalarının önündə böyük sevinc yaşanmır, çünki böyük uduşlar olmur. Görünən yalnız kədər, əsəb, ümidlərin puç olmasıdır.

Bu mənzərə fonunda "Azərlotereya” ASC-nin İdarə Heyətinin rəhbəri Zafer Reisoğlunun bu günlərdə mediaya verdiyi müsahibəsində səsləndirdiyi fikirlər həm paradoks təşkil edir, həm də olduqca gülünc görünür. Zafer Resifoğlu elə danışır ki, sanki ölkəyə böyük xoşbəxtlik bəxş ediblər. Hərçənd ki, qumar piştaxtalarının önündə yaşanan bədbəxtliklər günümüzün acı reallığıdır.

Zafer Reisoğlu isə bu reallığı müsahibəsində gizlətməyə çalışır. Deyir ki, "Azerlotereya” ASC Azərbaycanın qeyri-neft sektorunun inkişafına, əhalinin rifahının yaxşılaşdırılmasına töhfə verir.

Cavaba baxın, qeyri-neft sektoru, əhalinin rifah halının yaxşılaşdırılması.

Hansı töhfədən danışırlar?

İnsanları ciblərindəki son manata qədər qumara qoymağa təşviq etmək töhfədirmi?!

Elədir, amma hər küçənin tinində qumarxana açırlarsa, bu, vətəndaşı asan yolla pul qazanmağa sövq edən, sonuncu manatına qədər oynamağa təşviq edən addımdır.

Hələ bu azmış kimi, qeyri-neft sektorunun inkişafına verdikləri töhfədən də bəhs edir. Görünür, cəmiyyəti axmaq hesab edir.

"Azerloteraya” istehsalat müəssisəsidirmi, nəsə istehsal edirmi, yoxsa, fabriklər, zavodlar açıbmı ki, qeyri-neft sektorunun inkişafından danışırlar.
Qumarxana açmaq, vətəndaşı buna təşviq etmək nə vaxtdan qeyri-neft sektorunun inkişafı olub?!

Zafer Reisoğlu isə yeni iş yerləri yaratmalarından danışır, əlavə edir ki, işçilərə tibbi sığorta və nahar pulu da verirlər. Sanki "Azerlotereya” olmasaydı, ölkədə işsizlik baş alıb gedərdi. Vətəndaşın cibinə girməklə, nəinki pulunu, ümidlərini də oğurlamaqla "iş yerləri” açılmır, cənab Reisoğlu.

Realıqlar ortada olduğu halda siz lotereyalarda qoyulan böyük uduşlardan danışır, qazancın 50 faizindən çoxunun uduşlara xərcləndiyini iddia edir, cek-potlardan dəm vurursunuz. Halbuki, udanlarla uduzanların müqayisəsini apardıqda birinciləri tapmaq mümkün deyil.

Necə ola bilər ki, hər gün onlarla lotereya oyunları keçirilir, amma böyük uduşlardan heç birini heç kim qazanmır?

Yaxud necə olur ki, maksimim uduşlar 1000 AZN-i keçmir?

"Azerloteraya”nın rəsmi saytında son oyunların nəticələri də təsdiq edir ki, bu qədər lotereya biletinin satışına, keçirilən oyunlara rəğmən, ən yüksək uduş 990,97 AZN olub.

Cavablar bəllidir, "şans” deyib başımızın altına yastıq qoyan "Azerlotereya” ASC insanları qumara "oturduğu” kimi, uduşlarla bağlı da maxinasiyalara yol verir.